Kerametlerinden biri şöyle nakledilir:

Bir gün Cenab-ı Pir Abdülehad Efendimiz Süleymaniye Camii’nde vaaz ettiği bir gün, kürsüye bir kâğıt kondu. Vaazdan sonra, bu şekilde konan kağıtları okurlardı. Kağıdı okuyunca; “Sizin Gavs olduğunuz söyleniyor. Gavs olan, Allah-u Teala’nın izniyle istediğini yaparmış. Eğer Gavs iseniz, beni bu mecliste öldürün bakalım.” yazıyordu. Pir Abdülehad Efendi bu yazıyı okuyunca, “Taassup insanı nelere götürürmüş. Sübhanallah, biz aciz ve fakir bir kuluz. Halk bizi Gavs ve Kutub bilir. Hakk Teala onları tasdik eyleye. Kutub olanlar nefs ehli olanlar gibi, ben bunu yapamaz mıyım diye elinden geleni yapmaya kalkışmaz. Onlara sıkıntı ve cefa verilse bile onlar affederler. Onun için yüksek mertebelere eriştiler. Fakat evliya, kınından çekilmiş kabzası yerde bir kılıçtır. Bir kimse kendini kılıca vursa, kabahat kılıcın mıdır yoksa kendini kılıca vuranın mı?” buyurdular. Vaaz bittikten bir müddet sonra Cenab-ı Pir Camii’den çıkarken kâğıdı yazan kişi Hazreti Pir’in eline yapışıp aff diler. Cenab-ı Pir affettiğini söyledikten sonra kişi orada vefat eder.